Gedicht I

Du must ook den gang te dat Duitske laten,
dat ward di kòmen te grote baten.
Deist du dat vaken un drade,
so kümst du te de spraken gerade.
So vèle wil ik di leren.
Du wulst mi dat nicht verkeren,
wes ik bin worden underricht.
Dat hef ik set mèe int gedicht.
Dat wil ik enen jeden mèedelen,
were it mi ook in de selen.
Hyrmèe wil ik it laten staan,
un laten enen anderen vòer sik te seen,
de dit bèter kan maken as dat myne.
De do wol un laat it unveracht syn.
Help Her Jesus Christus geweldige Here,
dat ik de Rueziske spraken mòege leren,
darto dat sylvige wol betengen,
darto mi God syne gnade wil senden
up dat ik mid Gods hülp mòege leren
wo de Ruezen ère wörde doon voeren,
wen se mid de Duitsken koopslagen,
dat de nicht werden van em bedrògen.
God wul mi syne gnaden senden,
dat ik dit mid gesundheid vulenden.

Wult du in Ruezland de spraken leren
so laat di van de Ruezen nicht vervoeren.
Hold di na de duitske wyse,
un eesk vaken vriske spyse.
Un laat di richten an
as werest du en èdelman.
Hest du nicht int vaat
so sprick vryer te maat.
Mag it di mid good nicht gelingen
so laat de vèèt òever de dèlen springen.
Witbrood hoert di te èten,
wult du anders de waarheid wèten,
se geven di sünst wol kaf un dreck.
Ook hebt se wol vergalsterd speck.
Vul vleesk dörvet se wol vòer enen bringen,
dat dünkt enen nicht wèsen geringe.
So must du dar wat insprèken
un seggen du wult it erwrèken.
Wen se seet dat du it nicht wult lyden,
so werden se dynen kyf wol myden.
Botter laat di bereden na de duitske wyse,
de vergit ook nicht in de spyse.
Se geven di süs de dar is smolten,
nim du lever de dar is solten.
Laat di good beer bruwen,
so ward it di hernamaals nicht geruwen.